อีซีเอ อมาราคาเอริ: การตรวจสอบพื้นที่สงวนชุมชนอมาราคาเอริในเปรู

ประสบการณ์การจัดการร่วมระหว่างวัฒนธรรมระหว่างชนเผ่าพื้นเมืองกับรัฐเปรู

ในภูมิภาคมาเดร เด ดิออส ของเปรู ชาวฮาราคบัต แมตสิกวนคา และยิเน ได้เฝ้าติดตามและปกป้องดินแดน

บรรพบุรุษของพวกเขามาเป็นเวลาหลายศตวรรษ และถือว่าตนเองเป็นเจ้าของและผู้พิทักษ์พื้นที่ส่วนนี้ของ

อเมซอน ในปี พ.ศ.2545 หลังจากต่อสู้ดิ้นรนมาตลอด 18 ปี ส่วนหนึ่งของดินแดนบรรพบุรุษของพวกเขาได้รับการยอมรับว่าเป็นพื้นที่คุ้มครองตามธรรมชาติ เรียกว่าเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริ ตั้งแต่ปี 2549 พื้นที่สงวนชุมชน

อมาราคาเอริได้รับการจัดการร่วมกันระหว่างชุมชนพื้นเมืองจำนวน 10 ชุมชน (จัดโดยองค์กร อีซีเอ อมาราคาเอริ) และหน่วยงานบริการแห่งสำหรับพื้นที่คุ้มครอง (SERNANP) โดยได้รับการสนับสนุนจากสององค์กรพื้นเมือง

คือฟีนาแมด และโคฮายิมา (FENAMAD และ COHARYIMA) เครื่องมือการจัดการสำหรับการตรวจสอบพื้นที่สงวนชุมชนรวมถึงการใช้เทคโนโลยีล้ำสมัย (เช่น แอป Mapeo และโดรน) โดยเจ้าหน้าที่ชุมชน เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า

และช่างเทคนิค เพื่อปกป้องป่าบรรพบุรุษของพวกเขาจากการขุดและตัดไม้ที่ผิดกฎหมาย ความพยายามที่เป็นแบบอย่างของพวกเขาได้รับการยอมรับจากรางวัลอีเควเตอร์ ไพรซ์ ในปี 2562 นอกจากนี้องค์การระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติยังรวมเขตอนุรักษ์ชุมชนอมาราคาเอริไว้ในรายการสีเขียว เนื่องจากมีสถานการณ์อนุรักษ์ 98.55% ของอาณาเขตของพวกเขามีสถานะการอนุรักษ์สูงในเดือนมีนาคม 2564

ชนเผ่าฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคา และดินแดนบรรพบุรุษของพวกเขา

ชนเผ่าฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคาเป็นชนเผ่าพื้นเมืองที่แตกต่างกันสามกลุ่มที่อาศัยอยู่ในภูมิภาค
มาเดร เด ดิออสในอเมซอนของเปรูเป็นเวลาหลายพันปี อาณาเขตของพวกเขาเป็นพื้นฐานของการดำรงอยู่ของพวกเขาเนื่องจากเป็นพื้นที่สำหรับ “ชีวิตที่สมบูรณ์” ซึ่งรวมถึงทุกพื้นที่ที่พวกเขาล่าสัตว์ ตกปลา ปลูกฝังและรวบรวมและที่พวกเขาพัฒนาด้านสังคมและจิตวิญญาณของชีวิตของพวกเขา ดินแดนบรรพบุรุษของพวกเขาเป็น
ที่เก็บรักษาซากโบราณวัตถุซึ่งแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งและยาวนานนับพันปีที่ประชาชนเหล่านี้มีกับภูมิภาคมาเดร เด ดิออส 

อย่างไรก็ตาม เป็นเวลาหลายศตวรรษ ที่ดินบรรพบุรุษและสิทธิของพวกเขาถูกคุกคามจากการรุกรานและการบุกรุกหลายครั้งโดยผู้บุกรุกจำนวนมาก รวมทั้งชาวอินคา ผู้พิชิตสเปน คหบดีใหญ่ผู้ปลูกยางพารา คนงานเหมืองทองคำในต่างประเทศและในท้องถิ่น และบริษัทน้ำมัน ในหมู่กลุ่มต่างๆที่เกี่ยวข้อง ชนเผ่าฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคาได้ทุ่มเทชีวิตเพื่อปกป้องดินแดนและต่อสู้เพื่อสิทธิของพวกเขามาหลายชั่วอายุคน สิ่งนี้ยังคงอยู่กับคนรุ่นปัจจุบัน ซึ่งตอนนี้กำลังใช้เครื่องมือตรวจสอบเพื่อรักษา “ชีวิตสมบูรณ์”ของพวกเขา หมายเหตุ:รัฐบาลเปรูได้รับรองดินแดนบรรพบุรุษบางส่วนแต่ไม่ทั้งหมด ตามบทความของ ธอมัส มัวร์ ในปี 2563 ชาวฮาราคบุต ดินแดนและเพื่อนบ้าน ผลรวมของที่ดินที่มีชื่อโดยรัฐเปรูสำหรับชุมชน ฮาราคบัต ยิเน และ แมตสิกวนคาจำนวน 12 ชุมชนที่อาศัยถัดจากเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริเพียง 6.7%ของอาณาเขตของ บรรพบุรุษของพวกเขา

คลื่นการบุกรุก:ทองคำ ใบโคคา ยางพารา และโฮโดรคาร์บอน

ดินแดนบรรพบุรุษของชาวฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคาเผชิญกับภัยคุกคามในช่วงอาณาจักรอินคาในรูปแบบของการสกัดทองคำและโคคา การรุกรานยังคงดำเนินต่อไปในศตวรรษที่สิบหกด้วยการรุกรานของผู้พิชิตชาวสเปนในภูมิภาคมาเดร เด ดิออสเพื่อสกัดทองคำและสร้างสวนโคคาในยุค ค.ศ. 1820 ภายหลังการได้รับอิสรภาพของเปรูและในความพยายามที่จะส่งเสริมความสัมพันธ์ทางการค้ากับประเทศสหรัฐอเมริกาและยุโรป ผู้อยู่ภายใต้อาณานิคมจากหลายประเทศได้รับการสนับสนุนให้ตั้งรกรากในดินแดนบรรพบุรุษของชุมชนท้องถิ่นและทำเหมืองทองคำในภูมิภาคมาเดร เด ดิออส คลื่นของการรุกรานที่เกี่ยวข้องกับการขุดทองยังคงดำเนินต่อไปจนถึงปัจจุบัน และการทำเหมืองทองคำยังคงเป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่สำคัญต่อชนเผ่าฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคาและดินแดนของพวกเขา

ในระหว่างการรุกรานเหล่านี้ ชนพื้นเมืองในท้องถิ่นส่วนใหญ่ปฏิเสธที่จะทำงานให้กับผู้บุกรุกและต่อต้านเมื่อกิจกรรมเหล่านี้รุกล้ำเข้าไปในดินแดนของพวกเขา ความต้องการทองคำและโคคาที่ที่เฟื่องฟูและลดลงทำให้เกิดพรมแดนที่ยืดหยุ่นระหว่างดินแดนอาณานิคมและดินแดนของชาวพื้นเมือง ในปัจจุบัน การทำเหมืองที่ทับซ้อนกันในดินแดนของชนพื้นเมืองไม่ได้รับอนุญาตถ้าไม่ได้รับการอนุญาตจากชุมชนท้องถิ่นของชนพื้นเมือง อย่างไรก็ตาม คนงานเหมืองจำนวนมากยังคงมีสิทธิในการขุดในเขตชุมชน เนื่องจากกฏหมายเหล่านี้ไม่ได้ย้อนหลังและสัมปทานการทำเหมืองที่ได้รับก่อนการครอบครองที่ดินของชุมชนพื้นเมืองไม่ได้รับผลกระทบจากพวกเขา

นอกจาการขุดทองแล้ว ภูมิภาคมาเดร เด ดิออสยังต้องเผชิญกับการมาถึงของยักษ์ใหญ่ด้านยางพาราและผู้ค้ายางพาราในปลายศตวรรษที่สิบเก้า การใช้แรงงานทาส การตามล่าคนและรูปแบบอื่นๆของความรุนแรงอย่างเป็นระบบต่อชุมชนพื้นเมืองในท้องถิ่นทำให้ประชากรของพวกเขาประสบกับความเสื่อมโทรมครั้งใหญ่ ประชากรพื้นเมืองส่วนใหญ่จากภูมิภาคมาเดร เด ดิออสปฏิเสธที่จะทำงานในค่ายยางพาราและตัดสินใจที่จะซ่อนตัวอยู่ในป่าและต้นน้ำของแม่น้ำ บางคนได้แยกตัวออกไปโดยสมัครใจ หลีกเลี่ยงการติดต่อกับสังคมอื่นๆแม้กระทั่งในปัจจุบัน
( เช่น มาชโค ปิโร)

ในช่วงเวลาเดียวกัน มิชชันนารีสเปนมาถึงภูมิภาคมาเดร เด ดิออส และมักจะร่วมมือกับบริษัทเพื่อปราบปรามและเปลี่ยนชุมชนท้องถิ่นและเพื่อสร้างอุตสาหกรรมเหมืองแร่ทองคำที่เชื่อมโยงอย่างดีในพื้นที่ ในช่วงปี ค.ศ.1950
เอสไอเอส นานาชาติได้เข้ามาในภูมิภาคและก่อตั้งโรงเรียนประจำที่ทำให้ภาษาและวัฒนธรรมท้องถิ่นอ่อนแอลงเมื่อไม่นานมานี้ ในช่วงศตวรรษที่ 20 การขุดเจาะน้ำมันและก๊าซเริ่มต้นที่ภูมิภาคมาเดร เด ดิออส เช่นเดียวกับ
การขุดทอง อุตสาหกรรมนี้ยังคงเป็นภัยคุกคามในภูมิภาคนี้

เหตุใดชุมชนท้องถิ่นจึงต้องการสร้างพื้นที่คุ้มครอง

เมื่อกระบวนการกำหนดโฉนดที่ดินในภูมิภาคมาเดร เด ดิออส เริ่มขึ้นในปลายทศวรรษ 1970 โฉนดที่ดินได้รับการเสนอเฉพาะในพื้นที่ที่มีการตั้งถิ่นฐานของชุมชนจริงๆไม่รวมดินแดนบรรพบุรุษส่วนใหญ่ของพวกเขา เนื่องจากห่างไกลจากการป้องกันภัยคุกคามต่ออาณาเขตของพวกเขา การกระจายตัวของอาณาเขตนี้เป็นการเชื้อเชิญให้คนตัดไม้ คนงานเหมือง และบริษัทปศุสัตว์จำนวนมากใช้ประโยชน์จากดินแดนบรรพบุรุษของชุมชนฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคา

เพื่อตอบสนองต่อแรงกดดันนี้ ในช่วงทศวรรษ 1980 ชุมชนพื้นเมืองได้สร้างพันธมิตรหลายเชื้อชาติที่เรียกว่า สหพันธ์พื้นเมืองของแม่น้ำมาเดร เด ดิออส และแอฟฟลูเอส (หรือฟีนาแมดโดยย่อ) เพื่อปกป้องและรักษาดินแดนบรรพบุรุษของชาวฮาราคบัต ในช่วงต้นของการดำรงอยู่ฟีนาแมดได้ขอให้รัฐบาลเปรูสร้างเขตสงวนชุมชน อมาราคาเอริ (อาร์ซีเอ) หลังจาก 18 ปีของการต่อสู้ดิ้นรนและการร้องเรียนจำนวนมากโดยองค์กรต่างๆและเมื่อ แยกพื้นที่บางส่วนภายในขอบเขตที่จำกัดพื้นที่เนื่องจากการมีสัมปทานการทำเหมืองในปี 2545 ส่วนหนึ่งของ อาณาเขตของบรรพบุรุษของพวกเขาถูกจัดประเภทเป็นพื้นที่คุ้มครองตามธรรมชาติเรียกว่าเขตสงวนชุมชน อมาราคาเอริ

เขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริในปัจจุบัน

เขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริครอบคลุมพื้นที่ 402,335.62 เฮกตาร์ของดินแดนบรรพบุรุษชาวฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคาและตั้งอยู่ในแหล่งความหลากหลายทางชีวภาพแห่งหนึ่งที่มีอยู่ทั่วโลก เขตสงวนปกป้องต้นน้ำของแม่น้ำอีออรี/มาเดร เด ดิออส และคาแนรี/โคโลราโด โดยรักษาสมดุลของสิ่งแวดล้อมและสร้างความอยู่ดีมีสุขของชุมชนท้องถิ่นที่อาศัยอยู่ในพื้นที่กันชน

การจัดการของเขตสงวนนั้นใช่ร่วมกันระหว่างชนพื้นเมืองและรัฐเปรูผ่านระบอบการปกครองพิเศษสำหรับ เขตสงวนชุมชนและสัญญาการบริหารแบบปลายเปิด การไกการทำงานร่วมกันนี้เรียกว่าการจัดการร่วม และประกอบด้วย 2 ผู้ดำเนินการหลักที่ทำงานเพื่อเป้าหมายเดียวกันในการอนุรักษ์และปกป้องเขตสงวนชุมชนและสร้างโอกาส “วิดา เพลนา” (ชีวิตสมบูรณ์) (กิจกรรมที่ยั่งยืน) ให้กับชุมชนพันธมิตร 

ในปี 2549 มีการประกาศผู้ดำเนินการสัญญาทางการบริหารของอมาราคาเอริ (หรืออีซีเอ อมาราคาเอริ โดยย่อ) และเป็นตัวแทนของชุมชนฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคา จำนวน 10 แห่งที่อาศัยอยู่ในเขตกันชนของเขตสงวน และรวมถึงตัวแทนจากองค์กรชนพื้นเมืองฟีนามแมด และโคฮายิมา ตั้งแต่นั้นมา เขตสงวนชุมชนได้รับการจัดการร่วมกันโดย 10 ชุมชนนี้และโดยรัฐบาลเปรูซึ่งเป็นตัวแทนของหน่วยงานบริการแห่งชาติสำหรับพื้นที่คุ้มครอง (เซอร์นานพ์) นอกจากนี้ เขตอนุรักษ์ชุมชนทั้งหมดในเปรูยังได้รับการสนับสนุนจากองค์กรตัวแทนระดับชาติที่เรียกว่า เอเอ็นอีซีเอพี

ด้วยกลไกการจัดการร่วมนี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในชุมชน เจ้าหน้าที่อุทยานและช่างเทคนิคของทั้งสององค์กรได้ลาดตระเวนพื้นที่ใกล้เคียงเป็นเวลาเกือบสองทศวรรษ

“การเฝ้าติดตามที่เราทำในอมาราคาเอริเป็นงานที่เก่าแก่ที่สุดที่ชุมชนทำกันเป็นงานประเพณีที่เราทำมาจนถึง ทุกวันนี้ -ลูอิส ทาโยริ ผู้นำของ อีซีเอ อมาราคาเอริ” - หลุยส์ ตาโยริ ผู้นำ ECA Amarakaeri

จากความพยายามร่วมกันเหล่านี้และประวัติศาสตร์อันยาวนานของชนเผ่าพื้นเมืองที่ดำเนินการปกป้องดินแดนของพวกเขา เขตสงวนชุมชนจึงมีสถานการณ์อนุรักษ์สูงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก โดย 98.55% ของอาณาเขตแสดงระดับการอนุรักษ์ที่ดีในเดือนมีนาคม พ.ศ 2564 

แม้ว่าภูมิภาคอมาราคาเอริจะได้รับการกำหนดอย่างเป็นทางการว่าเป็นพื้นที่คุ้มครองและถึงแม้ว่าจะมีความพยายามทั้งหมดของอีซีเอ อมาราคาเอริและเซอร์นานพ์ แต่เขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริยังคงเผชิญกับภัยคุกคามและแรงกดดันมากมายซึ่งรวมถึงการทำเหมืองที่ผิดกฏหมายและไม่เป็นทางการ การตัดไม้อย่างผิดกฎหมาย ถนน การจับปลาโดยใช้ระเบิด การบุกรุกที่ดิน และกิจกรรมที่ผิดกฎหมายอื่นๆ ในกรณีร้ายแรงกรณีหนึ่ง รัฐได้ออกสัมปทานน้ำมัน (ล็อต 76) ให้กับบริษัท ฮันท์ ออยล์ ของสหรัฐอเมริกา ซึ่งทับซ้อนกันกับเขตสงวนชุมชน (หลังจากที่ฮันท์ ออยล์ได้ดำเนินกิจกรรมสำรวจในพื้นที่บางส่วนแล้ว มีปัจจัยบางอย่างที่ทำให้บริษัทต้องละทิ้งสัมปทาน เช่น คดีฟ้องร้อง 2 คดี โดยชุมชนท้องถิ่นตลอดจนสัญญาและสภาวะตลาด)

ทีมการจัดการร่วมของเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริกำลังดำเนินการตามข้อเสนอการดำเนินการด้านสภาพภูมิอากาศชนพื้นเมืองอเมซอนอาร์อีดีดี+(อาร์ไอเอ) ชึ่งช่วยสื่อสารการมีส่วนร่วมของเขตสงวนชุมชนไปยังการมุ่งมั่นมีส่วนร่วมระดับชาติผ่านกิจกรรมการแก้ปัญหาโดยแนวทางธรรมชาติ สิ่งเหล่านี้บ่งบอกถึงการปรับตัว การบรรเทา และความยืดหยุ่นต่อผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

โครงการเฝ้าระวังในอมาราคาเอริ-การใช้เครื่องมือทางเทคโนโลยี

จากการสร้างเขตสงวนชุมชน ได้มีการติดตั้งโปรแกรมเฝ้าติดตามเพื่อติดตามภัยคุกคามและแรงกดดันในพื้นที่เขตสงวนชุมชนและพื้นที่กันชนด้วยความร่วมมืออย่างแข็งขันจากเจ้าหน้าที่ชุมชน เจ้าหน้าที่พิทักษ์อุทยาน และ ช่างเทคนิค

ในตอนแรก พวกเขากำลังใช้เครื่องมือพื้นฐาน เช่น ดินสอและกระดาษ แต่มีการแนะนำเครื่องมือดิจิทัลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และขณะนี้มีการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัย เช่น แอปสมาร์ทโฟนและโดรน เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของการลาดตระเวน

เมื่อแรงกดดันและภัยคุกคามต่อเขตสงวนชุมชนเริ่มเพิ่มขึ้น เซอร์นานพ์ และ อีซีเอ อมาราคาเอริ ได้ออกแบบ
กลยุทธ์การตรวจสอบเพื่อปกป้องดินแดนด้วยการมีส่วนร่วมของชุมชนพันธมิตรและองค์กรที่เกี่ยวข้อง เครื่องมือการจัดการนี้รวมถึงการทำงานร่วมกันที่เพิ่มขึ้นกับสถาบันอื่นๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การใช้เครื่องมือทางเทคโนโลยีใหม่ๆ การใช้เทคโนโลยีเกิดขึ้นจากความจำเป็นในการเชื่อมโยงความรู้การติดตามของบรรพบุรุษกับความรู้ทางวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงตัดสินใจค้นหาเครื่องมือทางเทคโนโลยีที่อาจเป็นประโยชน์สำหรับกระบวนการตรวจสอบ

หลังจากลองใช้แอปอื่นๆเพื่อตรวจสอบแล้ว ในปี 2561 อีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์ได้ตัดสินใจแนะนำเครื่องมือ Mapeo ในโปรแกรมการตรวจสอบของเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริ

มาปีโอ้ได้รับเลือกเนื่องจากเข้าถึงและใช้งานง่ายผ่านสมาร์ทโฟน และเนื่องจากไม่จำเป็นต้องเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตจึงจะใช้งานได้ นอกจากนี้ ชนเผ่าพื้นเมืองและเซอร์นานพ์ยังได้มีส่วนร่วมในการออกแบบ ดังนั้นการใช้งานและประโยชน์ของมันจึงตอบสนองความต้องการของเขตสงวนได้เป็นอย่างดี Mapeoช่วยให้ทีมตรวจสอบเปลี่ยนจากการสร้างรายงานทางกายภาพเป็นรายงานดิจิทัลและอนุญาตให้ส่งการแจ้งเตือนผ่านว็อตแอปและอีเมล์แบบเรียลไทม์ (เมื่ออินเทอร์เน็ตพร้อมใช้งาน)

ความพยายามครั้งแรกมุ่งเน้นไปที่การสร้างการกำหนดค่าแบบกำหนดเอง (รูปที่ 1) และแผนที่ฐานออฟไลน์ เพื่อเป็นแนวทางในการปรับปรุงความเหมาะสมและประโยชน์ของมาปิโอ้ให้เป็นไปตามเป้าหมายของโปรแกรมการตรวจสอบ อีกก้าวสำคัญที่อยู่อยู่ระหว่างขั้นตอนการดำเนินการนี้คือความสามารถทางเทคนิคที่เพิ่มขึ้นของ ช่างเทคนิคจากทั้งอีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์อันเป็นผลมาจากการทำงานร่วมกับมาปีโอ้ 

ปัจจุบัน มาปีโอ้มือถือถูกใช้ในเขตสงวนโดยทั้งอีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์เพื่อตรวจสอบเขตสงวนและรวบรวมข้อมูลที่สนใจโดยตรงด้วยสมาร์ทโฟนโดยไม่ต้องใช้อินเทอร์เน็ต คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะมาปีโอ้ใช้เป็นหลักในการรวมศูนย์ข้อมูลทั้งหมดแลเพื่อแสดงภาพและวิเคราะห์ข้อมูล

แนวทางที่เป็นนวัตกรรมและการทำงานร่วมกันที่ใช้โดยอีซีเอ อมาราคาเอริได้รับการยอมรับด้วย
รางวัลอีเควเตอร์ไพรซ์ในปี 2562 และเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริได้ถูกรวมอยู่ในรายชื่อสีเขียวขององค์การระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติสำหรับรูปแบบการจัดการที่ประสบความสำเร็จและเป็นแบบอย่าง

การดำเนินการอื่นๆที่ดำเนินการแล้ว

ในช่วง 20ปีที่เขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริได้ดำรงอยู่ อีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์ได้ดำเนินการหลายอย่างเพื่อรักษาและปกป้องดินแดนบรรพบุรุษของพวกเขาและ “วิดา พลีนา”(ชีวิตที่สมบูรณ์) 

สิ่งเหล่านี้บางส่วนเป็นการดำเนินการทางกฎหมายที่เกิดจากความรู้และหลักฐานที่รวบรวมระหว่างการลาดตระเวน โดยเน้นถึงความสำคัญและการมีส่วนร่วมของงานอันยิ่งใหญ่ที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยชุมชน เจ้าหน้าที่อุทยาน และช่างเทคนิคกำลังทำอยู่

การกระทำอื่นๆมีที่มาที่ไปต่างกัน สิ่งที่น่าทึ่งมากคือการค้นพบหน้าของฮารักบุตอีกครั้ง ซึ่งเป็นหินในตำนานและอนุสาวรีย์ที่มีรูปร่างหน้าตา ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้ได้สืบทอดต่อกันมาหลายชั่วอายุคนในตระกูลฮารักบุต แต่ไม่ทราบตำแหน่งอีกต่อไป-โดย อีซีเอ อมาราคาเอริ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในปี 2556 เมื่อบริษัท ฮันท์ ออยล์ ของสหรัฐอเมริกาเริ่มกิจกรรมการสำรวจในสัมปทานไฮโดรคาร์บอนซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของเขตสงวนชุมชน การค้นพบครั้งใหม่นี้ช่วยเสริมความแข็งแกร่งให้กับจุดยืนของชนเผ่าพื้นเมืองในการต่อต้านบริษัทไฮโดรคาร์บอนโดยมอบหลักฐานสำคัญอีกชิ้นหนึ่งว่าดินแดนนี้เป็นของพวกเขามานานหลายศตวรรษ

เราขอขอบคุณอีซีเอ อมาราคาเอริและชุมชนฮาราคบัต แมตสิกวนคาและยิเนที่อนุญาตให้เราแบ่งปันเรื่องราวและภาพของพวกเขาในกรณีศึกษานี้

กระบวนการติดตามเฝ้าระวังของอมาราคาเอริ

ในปี พ.ศ.2564 เจ้าหน้าที่พิทักษ์อุทยานทั้ง14คน และผู้พิทักษ์ชุมชน 24 คน จาก10 ชุมชน ตลอดจนผู้นำและช่างเทคนิคของอีซีเอ อมาราคาเอริและเซอร์นานพ์กำลังใช้มาปีโอ้ในระหว่างการลาดตระเวนและงานเฝ้าระวัง

องค์ประกอบ:

ประชากร: กระบวนการติดตามในปัจจุบันเป็นความต่อเนื่องโดยตรงของการเฝ้าติดตามแบบดั้งเดิมที่ชาวชาวฮาราคบัต ยิเน และแมตสิกวนคาได้ดำเนินการมาเป็นเวลาหลายศตวรรษเพื่อปกป้องดินแดนบรรพบุรษของพวกเขาและ
“วิดา พลีนา” (ชีวิตสมบูรณ์) นับตั้งแต่การก่อตั้งเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริ เจ้าหน้าที่อุทยานและช่างเทคนิคของเซอร์นานพ์ได้ร่วมมือกับชุมชนท้องถิ่นเพื่อรักษาพื้นที่พิเศษนี้ให้สะอาดและปลอดภัย ในปัจจุบันทั้งชุมชนท้องถิ่นและรัฐบาลเปรูทำงานร่วมกันเพื่อลาดตระเวนและตรวจสอบพื้นที่เขตสงวนชุมชน พื้นที่กันชน และที่ดินของชุมชน 

คุณค่า: โครงการนี้มีพื้นฐานมาจากค่านิยมหลักหลายประการที่รับประกันความสำเร็จ หนึ่งในนั้นคือความร่วมมือโดยตรงและต่อเนื่องระหว่างชุมชนท้องถิ่นและเซอร์นานพ์ (เช่นเดียวกับองค์กรอื่นๆที่ให้การสนับสนุน) ผู้แสดงทั้งสองมีบทบาทและหน้าที่ที่ไม่สามารถมอบหมายได้ภายใต้กรอบการจัดการร่วมของเขตสงวนชุมชน ดำเนินการกิจกรรมระหว่างวัฒนธรรมที่มีหลักการพื้นฐานสามประการ :ความไว้วางใจ ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม และความโปร่งใส การเคารพและคำนึงถึงวัฒนธรรมและความรู้ของบรรพบุรุษของชุมชนเป็นกุญแจสู่ความสำเร็จของโครงการนี้ คุณค่าที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือความเป็นอิสระและการกำหนดตนเองให้ส่วนของชุมชนเพื่อตัดสินใจว่าข้อมูลใดที่รวบรวมและแบ่งปันกับรัฐบาลเปรูและผู้แสดงอื่นๆ

เทคโนโลยี:

• สมาร์ทโฟนที่ติดตั้งมือถือมาปีโอ้-มีสมาร์ทโฟนสำหรับเจ้าหน้าที่ดูแลชุมชนแต่ละแห่ง
  เสาควบคุมของเซอร์นานพ์ แต่ละแห่ง ตลอดจนสำหรับช่างเทคนิค (ส่วนใหญ่รุ่นแบล็กวิวและซัมซุง)
• แล็ปท็อปที่ติดตั้งคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะมาปีโอ้-ช่างผู้ประสานงานใช้แล็ปท็อปเพื่อจัดการข้อมูลที่รวบรวมด้วยมือถือมาปีโอ้ (แล็ปท็อปเอซุส เซ็นบุค อุลตร้า สลิม และรุ่นอื่นๆ)
• อุปกรณ์พกพาระบบกำหนดตำแหน่งบนโลก  (การ์มินอีเทร็ก)
• โดรน
• ซอฟต์แวร์จีไอเอส และซอฟต์แวร์Mapeo: คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะมาปีโอ้ คิวจีไอเอส แม็บบ็อก สตูดิโอ
• โปรเจ็กเตอร์พกพาน้ำหนักเบาสำหรับช่วงการฝึกอบรม

การประชุมเชิงปฏิบัติการและทรัพยากรการเดินทาง:

• เรือ รถจักรยานยนต์ ยานพาหนะที่ขับขี่ได้ทุกพื้นที่และยานพาหนะอื่นๆ เชื้อเพลิงและอาหาร
• ชุดอุปกรณ์ฉุกเฉิน: ชุดปฐมพยาบาลรวมถึงยากันพิษงู โทรศัพท์ดาวเทียม
• ชุดอุปกรณ์เดิน รองเท้าบูทยาง เป้ กันซึม เป็นต้น
• พิมพ์สื่อการอบรมเกี่ยวกับMapeo
• ไฟล์แผนที่:การติดตั้ง การกำหนดค่า และไฟล์แผนที่ฐาน

ณ วันนี้ (มิถุนายน 2564) อีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์ ได้รวบรวมหลักฐานกว่า 150 ชิ้นของกิจกรรมของมนุษย์ (การขุด เกษตรกรรม กิจกรรมที่ผิดกฎหมาย และการตัดไม้) ด้วยแอปพลิเคชั่นMapeo ตั้งแต่ปี 2561 ถึง เมษายน 2564 มีกิจกรรมควบคุมมากกว่า 30 กิจกรรมที่ดำเนินการ โดยการจัดการร่วมของเขตสงวนชุมชน รวมถึงกระบวนการลงโทษทางปกครอง กระบวนการยุติธรรมและกระบวนการขับไล่ในพื้นที่เขตสงวนชุมชน อมาราคาเอริและเขตกันชน นอกจากนี้ยังมีการแทรกแซงที่ดำเนินการโดยหน่วยงานอื่นๆและหน่วยงานของรัฐ เช่น สำนักงานอัยการสิ่งแวดล้อมพิเศษของเปรู (ฟีมา)

การดำเนินการจัดทำแผนที่ในเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริ

ข้อตกลงชุมชน: อีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์ ได้พบกับประชาธิปไตยดิจิทัลในปี 2561 ภายใต้กรอบของโครงการ ทุกสายตาในอเมซอน เพื่อหารือเกี่ยวกับการใช้มาปีโอ้โดยโครงการติดตามและความปลอดภัยของ เขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริ

การปรับแต่ Mapeo -การกำหนดค่าและแผนที่: หลังจากการประชุมหลายครั้งระหว่างประชาธิปไตดิจิทัลและ
อีซีเอ อมาราคาเอริมุ่งเน้นไปที่การแบ่งปันว่ามาปีโอ้คืออะไรและเป้าหมายและความต้องการของ อีซีเอ อมาราคาเอริคืออะไร การกำหนดค่าที่กำหนดเองและแผนที่ฐานได้ถูกสร้างขึ้นร่วมกันเพื่อปรับมาปีโอ้ให้เข้ากับโครงการของพวกเขาได้ดียิ่งขึ้น

ช่วงการฝึกอบรม: ผู้นำและช่างเทคนิคของอีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์ได้รับการอบรมเกี่ยวกับการใช้
มาปีโอ้และบางคนก็กลายเป็นผู้ฝึกสอนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในชุมชน 24 คน และเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า
14 คน ซึ่งขณะนี้กำลังใช้มาปีโอ้ในระหว่างการลาดตระเวนในเขตสงวนและพื้นที่กันชน

การพัฒนาขอ Mapeo: อีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์ทำการทดสอบแผนที่อย่างต่อเนื่องและ ให้ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงเครื่องมือและคุณลักษณะที่ควรสร้างหรือปรับปรุง ด้วยเหตุนี้ ประชาธิปไตยดิจิทัลจึงพัฒนาคุณลักษณะเหล่านี้จนกว่าจะรวบรวมชุดนำร่องซึ่งได้รับการทดสอบโดย อีซีเอ อมาราคาเอริ และเซอร์นานพ์ ประสบการณ์ของพวกเขาและข้อเสนอแนะอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับชุดนำร่องช่วยให้ประชาธิปไตยดิจิทัลสามารถปรับปรุงและพัฒนาเครื่องมือต่อไปได้

การรวบรวมของข้อมูล: เจ้าหน้าที่ดูแลชุมชน เจ้าหน้าที่อุทยาน และช่างเทคนิคใช้แผนที่มือถือในสมาร์ทโฟนเพื่อรวบรวมข้อมูลระหว่างงานลาดตระเวนในเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริและพื้นที่กันชน การแจ้งเตือนว๊อตแอปและอีเมล์จะถูกส่งเมื่อจำเป็นเพื่อแจ้งผลการค้นพบที่เร่งด่วนไปยังทีมของโปรแกรมการตรวจสอบของเขตสงวนชุมชน
อมาราคาเอริ

การจัดการของข้อมูล: ข้อมูลถูกรวบรวมโดยช่างเทคนิคของอีซีเอ อมาราคาเอริ ผู้ซึ่งพบกับเจ้าหน้าที่ดูแลชุมชนและเจ้าหน้าที่อุทยานทุกคน และรวบรวมข้อมูลทั้งหมดในมาปีโอ้เดสท็อปบนแล็ปท็อป

การใช้ข้อมูล: ข้อมูลจะถูกดู ตรวจสอบ และตีความในมาปีโอ้เดสท็อป ข้อมูลที่รวบรวมได้ถูกใช้โดยผู้มีอำนาจตัดสินใจในท้องถิ่นจากชุมชนและการจัดการร่วมของเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริ นอกจากนี้ ข้อมูลยังได้แบ่งปันกับสำนักงานใหญ่ของเซอร์นานพ์ในกรุงลิมาและหน่วยงานของรัฐอื่นๆ และมีการใช้ข้อมูลดังกล่าวเพื่อกระตุ้น
การบังคับใช้และการดำเนินการทางกฏหมาย

นี่คือ 22 สัญลักษณ์ที่สร้างขึ้นร่วมกันสำหรับการกำหนดค่าเฉพาะที่ใช้ในเขตสงวนชุมชนอมาราคาเอริ

หมวดหมู่ที่ร่วมสร้างโดยอีซีเอ อมาราคาเอริ เซอร์นานพ์ และประชาธิปไตยดิจิทัลสำหรับโครงการเฉพาะนี้ แต่ละคนมีแบบฟอร์มส่วนบุคคลที่สอดคล้องกันเพื่อรวบรวมข้อมูลที่น่าสนใจสำหรับสำหรับอีซีเอ อมาราคาเอริ
และเซอร์นานพ์

การอ่านและการชมเพิ่มเติม:

• Video: “Mapeo: herramienta tecnología para la vigilancia y control de la Reserva Comunal Amarakaeri” ECA Amarakaeri, SERNANP and Digital Democracy (Feb 17, 2021)
• Blog: “MAPEO: herramienta tecnológica para la vigilancia y control de la Reserva Comunal Amarakaeri” ECA Amarakaeri (Feb 17, 2021)
• Blog: “Mapeo’s use in guarding Peru’s Amarakaeri Communal Reserve” Digital Democracy (Feb 25, 2021)
• Blog: “Digital Democracy and Coalition Partners Receive Funding to Halt Amazon Deforestation” Digital Democracy (Feb 7, 2017)
• Article: “Natural rockface or tribal sculpture? Peru and US’s Hunt Oil don’t care” David Hill, The Guardian (May 8, 2015)
• Video: The Amarakaeri Communal Reserve, ECA Amarakaeri (May 8, 2021)
• Video: ECA de la Reserva Comunal Amarakaeri (Peru), Equator Prize 2019 Spotlight Equator Initiative (Oct 10, 2019) 
• Video: Rostro Harakbut: Un tótem para salvar la Amazonía Perú Sorprendente (Jul 11, 2017)
• Book chapters: Los Harakbut, su territorio y sus vecinos, Thomas Moore & Madre de Dios en la antigüedad, Thomas Moore, from book: Madre de Dios, refugio de pueblos originarios, Chavarría Mendoza, María C.; Rummenhöller, Klaus; Moore, Thomas, editors (2020) Lima: USAID. 518 pp. 
• Book: Indicadores climáticos y fenológicos del pueblo Harakbut – Interpretación de los mundos Harakbut, Luis Tayori Kendero, Klaus Quicque Bolivar y Natividad Quillahuamán Lasteros (2018) Lima

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม: 

• ECA Amarakaeri’s website
• ECA Amarakaeri’s Facebook